Τον τελευταίο καιρό η Ελλάδα απασχολεί συχνά πυκνά την επικαιρότητα των ξένων μέσων ενημέρωσης. Για πολλούς ανθρώπους, η Ελλάδα ταυτίζεται με οικονομικά προβλήματα, απεργίες και αναταραχές. Οι Έλληνες παρουσιάζονται σαν τεμπέληδες που βγαίνουν στη σύνταξη στα 50. Συχνά έρχομαι αντιμέτωπος με αυτό το καινούργιο στερεότυπο και πρέπει τότε να εξηγήσω στους δυτικούς φίλους μας ότι ουσιαστικά το 8ωρο δεν υπάρχει στην Ελλάδα για τη δική μου γενιά (εκτός αν είσαι στο δημόσιο) ενώ τα όρια συνταξιοδότησης είναι περίπου τα ίδια (65 για την Ελλάδα, 67 για την Ολλανδία).
Πέρα από αυτά, αντιμετωπίζω συχνά χιούμορ και απορίες. Τα αστεία είναι αρκετά ευρηματικά, π.χ. «οκ αλλά αν πας διακοπές και δεν έχει καύσιμα να γυρίσεις;» με αφορμή την πρόσφατη απεργία των ιδιοκτητών βυτιοφόρων. Αλλά η πιο συχνή φράση που ακούω είναι η ερώτηση «τι συμβαίνει στην Ελλάδα».
Σε αυτή τη συγκυρία, ξεχωρίζει ένας συνάδελφός μου, ο οποίος αγαπάει πολύ την Ελλάδα και κάθε χρόνο περνάει τις διακοπές του εκεί. Τα μάτια του αστράφτουν όταν προσπαθεί να μου μιλήσει ελληνικά και συνήθως τα καταφέρνει. Πάντα έχει να θυμηθεί κάτι για κάποια πόλη της Ελλάδας ή πιο συχνά για κάποιο νησί. Είναι χαρακτηριστικό ότι, αν θυμάμαι καλά, είναι ο μόνος που δεν με έχει ρωτήσει για το τι συμβαίνει τώρα στην Ελλάδα.
Σήμερα μάλιστα, όταν κάποιος άλλος συνάδελφος αστειεύτηκε προτείνοντας να κάνουμε outsourcing στην Ελλάδα τώρα που σαν τριτοκοσμική χώρα θα είναι όλα πολύ φτηνά, αυτός δήλωσε εθελοντής να πάει Ελλάδα αν ανοίξουμε γραφεία εκεί. Αρκεί να μην είναι στην Αθήνα είπε.
Είναι ενδιαφέρον το ότι ουσιαστικά βρίσκεται σε προνομιακή θέση σε σχέση με εμένα: έχει γνωρίσει περισσότερες ομορφιές της Ελλάδας από μένα, χωρίς να έχει ταλαιπωρηθεί ποτέ (ελπίζω) από το ελληνικό κράτος. Είναι κατά συνέπεια ένας πολύ καλύτερος πρεσβευτής της Ελλάδας από εμένα γιατί έχει μόνο θετικά πράγματα να πει. Με άλλα λόγια, είναι ένας μοντέρνος φιλέλληνας.
Είχα καιρό να τον συναντήσω και πρέπει να πω ότι ένιωσα πολύ ωραία να μιλάει κάποιος ξένος μόνο με καλά λόγια για την Ελλάδα. Είχε πολύ καιρό να συμβεί.
In the last couple of months Greece comes up often in the news in foreign countries. For many people, Greece is a synonym of financial problems, strikes and riots. Greeks are depicted as lazy people that go to retirement at the age of 50. I often have to face this new stereotype and then I’m forced to explain to our western friends that the 8 working hour day is a utopia for my generation in Greece (unless you work for the public sector) while the retirement age is more or less the same (65 for Greece, 67 for the Netherlands).
Besides that, jokes and questions are also common. Jokes are quite nice actually, like the most recent “yeah but if you go for vacation to Greece, maybe there won’t be gasoline to come back!” that refers to the recent strike that caused a general lack of gasoline. Nevertheless, the most frequent phrase is the question “what is happening in Greece man?”.
In these times, a coworker stands out. He loves Greece a lot and every year he spends his vacation there. His eyes shine when he tries to speak Greek with me; and usually he does a pretty good job at it. He always has something to remember about some city of Greece or more usually about some island. It’s not without surprise that, if I remember correctly, he’s the only person who hasn’t asked me the “what’s happening in Greece” question.
Today, when some other colleague joked about outsourcing to Greece now that it’s a third-world country and all, he volunteered to move to Greece if we open up offices there. As long as it’s not in Athens, he said.
It’s interesting that he’s actually in a better position than I am: he has discovered more nice things and places in Greece than I have, without ever being harassed by the Greek state in the everyday life (but then, you never know, maybe he has). Therefore, he’s a much better ambassador for Greece than me because he only has nice things to say. In other words, he’s a modern times philhellene.
I hadn’t met him for quite some time and I have to confess that it felt really nice to listen to a foreigner saying only the best of things for Greece. I guess it hadn’t happened for a long time now.