[ Ελληνικά ]
Πήγαινα στη δουλειά τις προάλλες με τη σπασμένη μου ομπρέλα (*) όταν μία κοπέλα (**) με ρώτησε αν ξέρω πώς να πάει στην οδό Hoogoorddreef. Ναι δεν κάνω πλάκα, αυτό είναι μία λέξη και είναι όνομα οδού, προφέρεται περίπου Χόοχ-όορντριφ... για καλή της τύχη σε αυτό το δρόμο είναι ο πελάτης που δουλεύω αυτόν τον καιρό οπότε περπατήσαμε προς εκεί. Άρχισα να εξηγώ ότι είναι αυτός εκεί ο δρόμος και τα λοιπά οπότε με κόβει και μου λέει: «Español?». «Almost», απαντάω εγώ, «Greek». «Έχεις ισπανική προφορά πάντως», απαντάει. Με το δικό μου παρουσιαστικό (μαύρα μαλλιά), δεν είναι τυχαίο ότι τις πρώτες μου βόλτες στο Ρότερνταμ θυμάμαι κάποιους στο δρόμο να μου λένε "que tal" (τι γίνεται) στα Ισπανικά... νομίζω ότι το πρόβλημα είναι που οι Έλληνες είναι πολύ λίγοι αριθμητικά για να αφήσουν κάποια ιδέα του πώς μοιάζει ένας Έλληνας ή πώς ακούγονται τα Ελληνικά. Οι Ισπανοί είναι περισσότεροι και η γλώσσα τους πολύ πιο διαδεδομένη, χάρη και στη Λατινική Αμερική. Μιας και οι ήχοι των δύο γλωσσών είναι πρακτικά ίδιοι, είναι εύκολο να μας περνάνε για Ισπανούς. Ακόμα πιο εύκολο είναι να μάθει κανείς Ισπανικά. Θυμάμαι το φίλο μου τον Κώστα που ζει Ισπανία να απορεί «γιατί δεν τα διδάσκουν στα Ελληνικά σχολεία». Πάνε και διδάσκουν στα παιδιά ένα κάρο γλώσσες και τα Ισπανικά που είναι παγκόσμια γλώσσα δεν τα διδάσκουν... δεν νομίζω ότι τα Γαλλικά ή τα Γερμανικά είναι χρησιμότερα δηλαδή. Και σίγουρα δεν είναι ευκολότερα! (*) το φθινόπωρο ήρθε στις Κάτω Χώρες και τα πέντε ευρώ που την αγόρασα πριν δύο χρόνια μάλλον έκλεισαν τον κύκλο τους. (**) βασικά είναι αυτή η ηλικία οριακά τριάντα που με προβληματίζει και δεν μου πάει να την πω "κυρία" γιατί τότε θα πρέπει να αποκαλέσω κι εμένα "κύριο" και δεν θέλω.
[ English ]
I was going at work the other day with my broken umbrella (*) when a girl (**) asked me if I know the way to Hoogoorddreef street. Yeap, I'm not joking, this is an actual word and an actual street name. Fortunately for her, that's where the client I'm working for these days is, so we walked towards it. I began explaining that it's that street over there etc when she interrupted me and said: "Español?". "Almost", I replied, "Greek". "You've got a Spanish accent", she replied back. With my looks (black hair), it's not an accident that in my first days in Rotterdam a few random people on the street were trying to speak Spanish to me, greeting me in Spanish ("que tal"). I think that the problem begins with the Greeks being very few in numbers. They're too few to establish a stereotype on the looks or on the language. Spanish people are way more and their language is definitely more used, also because of Latin America. Since the sounds of the two languages are essentially identical, it's very easy for a Greek to be mistaken for a Spanish. What is even easier, is for a Greek to learn Spanish. I remember my friend Kostas who lives in Spain wondering "why don't they teach Spanish in Greek schools?". They teach so many foreign languages in Greek schools but they don't teach Spanish, which is a world language... I mean, I don't think that French or German can be more useful. And they are definitely harder to learn anyway! (*) autumn has arrived in the Netherlands and the investment of five euros for buying it two years ago seems to be over. (**) well it's that age around thirty that puzzles me and calling her a "lady" doesn't feel right because then I'll have to refer to myself as a "sir" and I don't feel like it.